Over mijn werk,
In praktisch al mijn schilderijen/landschappen is een weg met overdreven perspectief geschilderd en heeft 'deze weg' een inhoudelijke symbolische betekenis. Inspiratie voor 'deze weg' is één van de laatste werken van Vincent van Gogh: "Kraaien boven het korenveld". Van Gogh gaf dit schilderij een dramatische geladenheid die rechtstreeks voortkwam uit de toestand van neerslachtigheid waarin hij verkeerde. Zijn "weg" (te gaan) leidt naar droefheid en eenzaamheid. Ik gebruik in mijn werk dezelfde weg(perspectief) in het landschap maar probeer het beeld een positieve wending te geven. Mijn weg (te gaan) leidt wel naar ruimte en positiviteit. Alleen zijn kan dan juist prettig zijn en door de veelal aanwezig geschilderde palen is er altijd 'een weg' terug, zij geven houvast/stabiliteit, een gangbare route in ons leven.   |
Recente publicatie over Mijn werk in het blad 50VitaalPlus |
In mijn recenter werk wordt duidelijk dat het niet alleen over de menselijke onmacht gaat. Er gaat voor mij ook liefde en tederheid vanuit. Het mensbeeld komt in mijn werk tot uitdrukking in het verhalende element van de voorstelling. Ik schilder mijn figuren veelal van achteren waardoor ze als mens herkenbaar zijn en niet als specifiek individu. Daarbij vind ik het belangrijk dat ze een bepaalde uitdrukking hebben die een karakter of emotie zichtbaar maakt. Ik neem wel een vrije houding aan ten opzichte van de realiteit. Dat geeft mij de ruimte om vanuit een puur persoonlijke beleving te reageren. De door mij gehanteerde schildertechniek is dus heel belangrijk. Daarmee stuur ik mijn blik maar ook die van de objectieve kijker. Het hele spectrum boeit mij en deze probeer ik naar ik hoop met 'zichtbaar' plezier te bespelen.   |
Hans Pruijn.
Opleiding: Akademie voor Beeldende Kunsten te Arnhem (1979 t.m. 1984)
